Dziś omówienie kolejnego wystąpienia wygłoszonego podczas e-seminarium pt. „NOWE KOMPETENCJE W TRANSPORCIE DROGOWYM” - zorganizowanego przez Fundację Zapobieganie Wypadkom Drogowym oraz Polski Klaster Edukacyjny. Prof. dr hab. Adam Tarnowski z Instytutu Psychologii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu mówił o znaczeniu rozwoju osobistego, a kompetencjach i umiejętnościach. Posłużył się przykładem reprezentanta branży szkoleniowej – instruktora. Spojrzał na zagadnienie z perspektywy poprawy branży nauki jazdy.
Profesor Adam Tarnowski rozpoczął swoją wypowiedź: - Czym jest rozwój osobisty? Czym są kompetencje i umiejętności? Rozpocznę od pojęcia motywacji, która jest kluczowa dla wszystkiego co robimy. (…) Motywacja to także stawianie celu i dążenie do tego celu. I zaspakajanie naszych ważnych potrzeb. To zaspakajanie może polegać, albo na prostym przywracaniu równowagi: „Nie mam pieniędzy, więc muszę uzupełnić zapas pieniędzy, żeby czuć się bezpiecznie”. Albo też na pewnym systematycznym wzroście „Im więcej czegoś mamy, tym więcej tego potrzebujemy”. Zagadnienie profesor uznał za złożone. Kontynuując analizę pojęcia motywacji mówca ocenił, iż funkcjonuje ona na kilku „piętrach”, pogrupowanych, prostych, codziennych (pożywienia, miłości itd.), aż do potrzeby samorealizacji.
Pojawia się tu potrzeba szacunku: - Chcemy, żeby ktoś doceniał mnie, żeby ktoś doceniał, że robię coś dobrze. Czy też ze strony negatywnej – żebym nie był nieuczciwie oceniany. I tu profesor przywołał ocenę Macieja Wrońskiego dotyczącą znaczenia dla branży nieuczciwej konkurencji. To można powiedzieć – z punktu widzenia psychologii – także o nauce jazdy. – Wszędzie tam, gdzie się pojawia łatwe pozyskiwanie „papierka” bez żadnego sprawdzenia realnych kompetencji jest to dramat. Chcemy działać dobrze, a czujemy się frajerami – podsumował A. Tarnowski.
Mówiąc o problemie potrzeby szacunku profesor wskazywał na moment pojawienia się potrzeby samorealizacji: - Dobrze, jestem już tym cenionym na rynku instruktorem, czy docenianym psychologiem - co powinienem zrobić żeby się rozwinąć? Żeby być kimś więcej? Ta potrzeba samorealizacji jest właśnie taką potrzebą, która działa na zasadzie wzrostu. I małe zastrzeżenie, iż nie pojawią się te potrzeby wyższe kiedy nie mamy zaspokojonych potrzeb niższych. I przykład: - Jeżeli ktoś nigdy nie poczuł się częścią grupy, społeczności nie rozwinie się u niego ta potrzeba szacunku, a tym bardziej samorealizacji. Natomiast, jeżeli te rzeczy chociaż raz były spełnione to w tym momencie mogę nawet bardziej cenić te potrzeby wyższe niż niższe. (…)
Kontynuując wypowiedź w sprawie przywołanej samorealizacji profesor A. Tarnowski mówił o tzw. profesjonalnej postawie, ale też jej braku. - To jest taki integralny całokształt wiedzy, umiejętności i ogarniania zawodu, a równocześnie z całym życiem prywatnym - analizował bardzo ogólnie. Odpowiadając na pytanie co się na to składa mówca wymienił: wiedzę fachową, umiejętności, nawyki zawodowe, kompetencje miękkie, a także integralność - czyli nawyki życiowe, postawa, które nie utrudniają nam profesjonalizmu. Np. gdy nie dbam o zdrowie, czy sen, wypoczynek - nie będę dobrze działał. Nawet jeżeli dana osoba ma wielką wiedzę i niesamowite umiejętności miękkie.
Osobną sytuacją jest umiejętność współpracy z ludźmi - podkreślił profesor. Z jednej strony umiejętność komunikacyjna – po prostu, żeby rozmówca rozumiał co do niego mówimy. Z drugiej strony żebyśmy my rozumieli co – niekoniecznie rozumiejąca całą sytuację osoba - kursant ma nam do powiedzenia. - Być może przez jego stres przebija się coś co jest bardzo ważnym komunikatem!
Na zakończenie swojego wystąpienia prof. A. Tarnowski namawiał do integralności. (jm)
Kolejne omówienie, kolejnego wystąpienia wygłoszonego podczas e-seminarium w najbliższym czasie. Czekamy także na Państwa głosy w dyskusji. Redakcje: tyg. PRAWO DROGOWE@NEWS (e-mail: tygodnik@prawodrogowe.pl) oraz portal L-INSTRUKTOR (e-mail: redakcja@l-instruktor.pl)