23 sierpnia 2018 roku podczas egzaminu państwowego na prawo jazdy zginęła 18-letnia Angelika P. To tragiczne zdarzenie na przejeździe kolejowym w Szaflarach (woj. małopolską), które wstrząsnęło nami wszystkimi. Mijają dwa lata i dowiadujemy się, iż prokuratura przygotowała ostateczny akt oskarżenia, postępowanie sądowe – w Sądzie Rejonowym w Nowym Targu - ma rozpocząć się we 22. września br.

Samochód egzaminacyjny utknął na torach, kierująca pojazdem Angelika P. kilkakrotnie próbowała go uruchomić, zbliżał się pociąg, egzaminator (Edward E.) w ostatniej chwili zdołał uciec, pojazd został uderzony przed nadjeżdżający pociąg, który nie wyhamował, wrak zatrzymał się dopiero 112 metrów dalej. Ciężko ranna 18. latka zmarła w drodze do szpitala.

Zdarzenie i wina pozornie oczywiste. Jednak nie było to tak oczywiste zdarzenie jak mogło się wydawać. Dla przykładu wobec ustaleń zawartych w raporcie Państwowej Komisji Badania Wypadków Kolejowych okazało się, że skład pociągu prowadził mężczyzna, który dopiero starał się o uzyskanie uprawnień maszynisty. Dziś media informują, iż ostatecznie akt oskarżenia w tej sprawie trafił do sądy, a pierwszy proces rozpocznie się we wrześniu. Jak się dowiedzieliśmy z relacji prasowych: - Egzaminator już wcześniej stanął przed sądem, jednak proces się nie rozpoczął. Sędziowie zarzucili śledczym braki formalne w akcie oskarżenia. W lutym śledztwo wróciło więc do prokuratury. Ta sporządziła już nowy akt oskarżenia. Edward R. odpowie, nie jak wcześniej mu zarzucano za spowodowanie katastrofy w ruchu lądowym, ale odpowie za nieumyślne naruszenie zasad bezpieczeństwa w ruchu lądowym i doprowadzenie do wypadku, w którym zginęła kursantka.

- Edwardowi R. zarzucono popełnienie przestępstwa, które jest opisane w przepisach artykułu 177 paragraf 2 kk oraz 162 paragraf 1 kk. Zarzucono mu nieumyślne naruszenie zasad bezpieczeństwa w ruchu lądowym i doprowadzenie do wypadku, w którym zginęła Angelika P. Grozi za to od 6 miesięcy do 8 lat więzienia, czyli to samo jak ostatnio – wyjaśnia sędzia Bogdan Kijak, rzecznik prasowy Sądu Okręgowego w Nowym Sączu.

* * *

Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny:

Art. 177. § 1. Kto, naruszając, chociażby nieumyślnie, zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, powoduje nieumyślnie wypadek, w którym inna osoba odniosła obrażenia ciała określone w art. 157 § 1, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

§ 2. Jeżeli następstwem wypadku jest śmierć innej osoby albo ciężki uszczerbek na jej zdrowiu, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

§ 3. Jeżeli pokrzywdzonym jest wyłącznie osoba najbliższa, ściganie przestępstwa określonego w § 1 następuje na jej wniosek. (…)

Art. 157. § 1. Kto powoduje naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia, inny niż określony w art. 156 § 1, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

§ 2. Kto powoduje naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia trwający nie dłużej niż 7 dni, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

§ 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 lub 2 działa nieumyślnie,

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

§ 4. Ściganie przestępstwa określonego w § 2 lub 3, jeżeli naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia nie trwał dłużej niż 7 dni, odbywa się z oskarżenia prywatnego, chyba że pokrzywdzonym jest osoba najbliższa zamieszkująca wspólnie ze sprawcą.

§ 5. Jeżeli pokrzywdzonym jest osoba najbliższa, ściganie przestępstwa określonego w § 3 następuje na jej wniosek. (…)

Art. 162. § 1. Kto człowiekowi znajdującemu się w położeniu grożącym bezpośrednim niebezpieczeństwem utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu nie udziela pomocy, mogąc jej udzielić bez narażenia siebie lub innej osoby na niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

§ 2. Nie popełnia przestępstwa, kto nie udziela pomocy, do której jest konieczne poddanie się zabiegowi lekarskiemu albo w warunkach, w których możliwa jest niezwłoczna pomoc ze strony instytucji lub osoby do tego powołanej.