W dniu wczorajszym odbyła się kolejna debata w cyklu DYSKUSJA NA RATUSZOWEJ. Temat: „Wychowanie komunikacyjne, czyli co?”. Uczestnicy debaty podjęli wiele niezwykle ważnych kwestii dotyczących aktualnego stanu, ale – co trzeba podkreślić – mówili o szeroko rozumianym wychowaniu komunikacyjnym, nie tylko tym w przedszkolu czy szkole, ale także w liceum, na studiach, czy już w życiu dorosłym. Przed nami kolejna debata, poświęcona roli rodziców.
Organizatorzy: Fundacja Zapobieganie Wypadkom Drogowym. Polski Klaster Edukacyjny, redakcja Tygodnika PRAWO DROGOWE@NEWS i Portal „L-instruktor”. W dyskusji udział wzięli:
* dr Artur Górecki, Pełnomocnik Ministra Edukacji i Nauki ds. podstaw programowych i podręczników, zastępca dyrektora Departamentu Programów Nauczania i Podręczników Ministerstwa Edukacji i Nauki;
* Rafał Grodzicki, kierownik Wydziału Szkoleń i Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego w Wojewódzkim Ośrodku Ruchu Drogowego w Warszawie;
* Tomasz Matuszewski, zastępca dyrektora Wojewódzkiego Ośrodka Ruchu Drogowego w Warszawie, egzaminator i b. instruktor nauki jazdy, b. starosta gostyniński;
* Przemysław Ogonowski, zastępca dyrektora Wydziału Kształcenia Ogólnego Kuratorium Oświaty w Warszawie;
* Wojciech Pasieczny, wiceprezes Zarządu Fundacji Zapobieganie Wypadkom Drogowym, ekspert ds. brd, rzeczoznawca sądowy;
* Mariusz Wasiak, Komenda Główna Policji;
* dr Aneta Wnuk, Centrum Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego, Instytut Transportu Samochodowego;
Moderator: Bożenna Chlabicz, prezes Zarządu Fundacji Zapobieganie Wypadkom Drogowym.
Uczestnicy debaty podjęli wiele niezwykle ważnych kwestii dotyczących aktualnego stanu, ale – co trzeba podkreślić – mówili o szeroko rozumianym wychowaniu komunikacyjnym, nie tylko tym w przedszkolu czy szkole.
- Nie ma systemowego szkolenia wychowania komunikacyjnego – oceniał Wojciech Pasieczny. Podkreślił, iż potrzebny jest oddzielny przedmiot – właśnie wychowanie komunikacyjne, nadto tak samo ważny jak np. matematyka, fizyka, bo od tego zależy życie naszych dzieci. Innego zdania był Rafał Grodzicki omówił sytuację prawną i rzeczywistość od szkolenia w przedszkola do zdobywania, karty rowerowej i prawa jazdy kat. AM dla niepełnoletnich. Konkludując ocenił, iż jednak to nie powinien być odrębny przedmiot, ale cały zbiór różnych elementów, którym wychowamy w społeczeństwie naszych następców – bezpiecznych uczestników ruchu drogowego. – Powinniśmy edukować wszystkie grupy społeczne, na wszystkich poziomach edukacji. Czyli liceum również. Studia, które powinny przygotować nauczyciela do wykonywania tego przedmiotu. I później – jak już osoba jest dorosła, posiada prawo jazdy czy też nie posiada – również powinna być edukowana. Tomasz Matuszewski – podjął próbę odpowiedzi na pytanie: wychowanie komunikacyjne – gdzie? Mówił o zbyt wielkich oczekiwaniach adresowanych do szkół przy jednoczesnym niedocenieniu roli rodzica i innych możliwości, a także o obecnego braku przekonania o potrzebie tej edukacji. Dr Artur Górecki dodał, iż istnieje potrzeba ustawienia odpowiednich proporcji, o tym iż szkoła nie może zastępować rodziny, ale ją wesprzeć w procesie wychowania. Wskazując na konkrety, mówiąc o obecnych zapisach podstaw programował ocenił, iż tych fundamentów nie jest mało, jednak pozostaje pytanie o ich realizację. – Szukajmy najlepszych rozwiązań w oparciu o istniejące przepisy – wskazywała Bożenna Chlabicz. Dr Aneta Wnuk omówiła europejskie kierunki wychowania komunikacyjnego, mówiła o sposobach i metodach pracy edukacyjnej. Podsumowała: - Nie ma idealnej metody, nie ma idealnego programu edukacyjnego. Mariusz Wasiak wrócił do twardej rzeczywistości, zaprezentował nieubłagane statystyki. Także podkreślał brak wychowania komunikacyjnego na poziomie szkoły ponadpodstawowej. Przemysław Ogonowski zwrócił uwagę na takie aspekty jak: ranga bezpieczeństwa, obowiązki dyrektora szkoły, nadzór pedagogiczny, wspomaganie szkolenia przez inne służby, współpraca szkół z różnymi ośrodkami oraz oczywiście podstawy programowej. Mówca wskazał na kwestię potrzeby wsparcia nauczycieli: - Wychowanie komunikacyjne – o ile w mniejszych miejscowościach widać elementy, że nauczyciele je realizują, chcą się tym chwalić, wykonują pewne działania - to w dużych ośrodkach można odnieść wrażenie, że wszyscy walczą tylko w cyberprzemocą, z dopalaczami i w tym zakresie się szkolą. (…) Tutaj jest niedosyt, tutaj jest potrzeba wsparcia nauczycieli. Być może także uświadomienia dyrektorom (…) że ta edukacja komunikacyjna może być obecna w zasadzie na każdym przedmiocie.
Podsumowując Tomasz Matuszewski wskazując na podjęte w dyskusji ważne kwestie mówił także o potrzebie edukowania rodziców. I właśnie ten temat, będzie jednym z elementów kolejnej Dyskusji na Ratuszowej. Będziemy debatowali nad zapowiedzianym wprowadzeniem do systemu szkolenia kandydatów na kierowców tzw. jazdy z osobą towarzyszącą. Zachęcamy do wypowiedzi już dziś: tygodnik@prawodrogowe.pl oraz redakcja@l-instruktor.pl
Z ostatniej chwili: Jak poinformowała nas Bożenna Chlabicz, prezes Fundacji Zapobieganie Wypadkom Drogowym, w wymienionej z Ministerstwem Edukacji i Nauki korespondencji, dyrektor dr Andrzej Gorecki, zadeklarował swoją dalszą dyspozycyjność w działaniach związanych z wychowaniem komunikacyjnym właśnie w trosce o bezpieczeństwo człowieka. Deklaracja cieszy, podsumowuje i pozwala ocenić, iż cel debaty został zrealizowany. (jm)
