W czasie wakacyjnych podróży w tym roku odwiedziłem Belgię, oczywiście zainteresowałem się jak u nich przebiega proces szkolenia kierowców. W tym celu udałem się do jednej ze szkół we flamandzkiej części tego kraju.
Belgia nie jest zbyt dużym krajem, liczy sobie ok. 11 milionów ludności. Jako kraj nie ma spójnego programu szkolenia kierowców. Inne regulacje prawne obowiązują w Brukseli, inne we Flandrii, a jeszcze inne w Walonii. Ja rozpoznałem temat we Flamandzkiej części tego kraju.
We Flandrii obowiązują dwie ścieżki edukacyjne, prowadzące do zdobycia uprawnień kat .B:
1) kurs organizowany przez szkołę:
Prawo jazdy kat. B można rozpocząć w wieku 16 lat i 9 miesięcy, program szkolenia obejmuje 12 godzin szkolenia teoretycznego (150 euro) po czym szkolony może przystąpić do egzaminu państwowego. Tu ma dwa podejścia, jeśli nie zaliczy testu (50 pytań, z czego 41 pozytywnych) musi ponownie odbyć kurs teoretyczny.
Po zdaniu teorii i odbyciu 20 godzin jazd (1300 euro) instruktor może wystawić certyfikat (tymczasowe prawo jazdy), które upoważnia do samodzielnej jazdy, lub jazdy z 1 pasażerem posiadającym prawo jazdy od 3 lat i wiek nie mniej niż 24 lata. Po 9 miesiącach samodzielnej praktyki i przejechaniu min. 1000 kilometrów, które potwierdzone są w książeczce przebiegu kilometrów, osoba może przystąpić do egzaminu państwowego. W tym przypadku wszystkie formalności egzaminacyjne załatwia szkoła. Szkoła oferuje również pakiety jazd doszkalających:
- 6 godzin jazd cena 426 euro;
- 12 godzin jazd cena 822 euro;
- 20 godzin jazd cena 1300 euro;
- godziny pojedyncze również są możliwe.
2) Kurs z tzw. przewodnikiem (prawo jazdy min. 8 lat) (np. z rodzicem) bez kursu w szkole.
Po ukończeniu 17. roku życia oraz zdaniu egzaminu teoretycznego, (nie ma obowiązku kursu) kandydat otrzymuje tymczasowe prawo jazdy na 36 miesięcy. Najwcześniej na egzamin państwowy można zapisać się po 3 miesiącach szkolenia. Osoba (mogą być dwie uprawnione), która chce zostać przewodnikiem musi przejść 3-godzinne szkolenie. Nauka przebiega na dowolnym samochodzie, który wyposażony jest w dodatkowe lusterka. Egzamin odbywa się na dowolnym sprawnym samochodzie, (przed egzaminem następuje sprawdzenie) w miejscu instruktora siedzi jedna z dwóch osób, która szkoliła i wpisana była w prawo jazdy tymczasowe.
Egzamin teoretyczny
składa się z odpowiedzi na 50 pytań testowych, kandydat na kierowcę musi uzyskać minimum 41 punktów (z 50 możliwych). Zakres: wykroczenia zwykłe (za złą odpowiedź odejmuje się jeden punkt) i wykroczenia poważne (za złą odpowiedź odejmowanych jest pięć punktów). Od 2017 r. dodano także test na obserwację zagrożeń w ruchu drogowym. Wyświetlany jest 30 sekundowy film, kandydat na kierowcę musi wskazać zagrożenia. Każda prawidłowa odpowiedź +1. Punkt, nieznalezione zagrożenie - 0 punktów, błędne wskazanie minus jeden punkt.
Egzamin praktyczny
Tak jak u nas - polega na udowodnieniu, że potrafi się bezpiecznie jeździć. Jednak egzaminator podaje wyłącznie miejsce, do którego egzaminowany ma dojechać. Jeśli nie zna topografii miasta może użyć nawigacji. Placu manewrowego nie ma, jednakże w ruchu miejskim trzeba zaliczyć, jeden - losowo wybrany - manewr: zawracanie na wąskiej jezdni, parkowanie równoległe po lewej lub prawej stronie jezdni, parkowanie prostopadłe, cofanie 10 m po prostej. Ośrodek egzaminowania nie ma własnych pojazdów, bazuje na pojazdach podstawianych przez klientów (kursantów) lub przez szkoły nauki jazdy.
W następnym odcinku opiszę jak w Belgi wygląda szkolenie motocyklowe.